Czyli słów kilka o biurze pana architekta
Do biura pana architekta, który dokonywał adaptacji naszego projektu, a także pozyskiwał pozwolenie na rozbiórkę budynku oraz budowę domu, trafiliśmy z polecenia głównego wykonawcy naszego domu.
Firma budowlana współpracowała z owym panem architektem, który zaznajomiony był również z technologią szkieletową.
Pan architekt był osobą młodą, w wieku około 30-35 lat. Jego biuro znajdowało się w bloku, w krakowskiej dzielnicy Bieżanów-Prokocim.
Czytaj więcej
Czyli o podpisywaniu umowy na budowę domu na odległość
UTOPIA, czyli PIERWSZE SPOTKANIE Z JEDNYM Z PANÓW PREZESÓW
Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy z jednym z panów prezesów (na przyszłym placu budowy), dowiedzieliśmy się, że istnieje szansa odbycia kolejnych spotkań w celu podpisania umów (przedwstępnej i na wykonanie prac budowlanych) w Krakowie (siedziba firmy była/jest oddalona od Krakowa o około 100 km ). Dla nas było to rozwiązanie wymarzone, ponieważ małe dziecko, ciąża i narodziny drugiej córki, nieco utrudniały nam mobilność. Skrycie liczyliśmy zatem na elastyczność szefostwa i spotkania w Krakowie, zwłaszcza że firma obsługiwała tutejszy rynek i nie stanowiliśmy jedynych klientów z Małopolski.
Czytaj więcej
Czyli obsługa świadczona przez biuro firmy budującej nasz dom
Pamiętacie bajkę o tym jak książę Kocio poślubił księżniczkę Mimozę?
Jadąc ostatnio samochodem słuchałyśmy z córką audiobooka, czytanego przez Danutę Stenkę. Była to jedna z wariacji o księżniczce na ziarnku grochu. Przyszło mi wtedy do głowy, że podobnie jak Mimozę odbieram panie obsługujące klientów firmy, która budowała nasz dom.
W życiu akademickim/studenckim, a później zawodowym mam więcej styczności z mężczyznami. Uważam ich za nieco (wybaczcie mi panowie) ale prostszych w obsłudze. Faceci zasadniczo nie strzelają przysłowiowych fochów (chociaż i od tej reguły zdarzają się wyjątki). Już od najmłodszych lat chłopiec, któremu coś nie pasuje prędzej da po głowie adwersarzowi, niż odwróci się i na niego obrazi.
Byłoby z pożytkiem dla wszystkich, gdyby taką zasadę (no może poza biciem po łepetynie) przyjęły panie obsługujące klientów.
Co więcej zastanawia mnie, kiedy widzę Facebook'owe i Instagramowe wpisy na profilu firmy, dlaczego wirtualnie wszystko jest takie ładne, poprawne i bardzo pro. Widzę polubienia i znów zastanawiam się czy to ja mam wybujałe potrzeby i odmienne odczucia od ogółu? Czy to wina (jak sugerował mi pan od kłódki) mojego roszczeniowego podejścia? Czy wszyscy inwestorzy są “happy” 😀, a tylko ja “sad”i 🤔???
Jakość, jakość, jakość…
Czytaj więcej
Czyli obsługa u notariusza
Moja świętej pamięci Babcia, która miała wiele powiedzonek, w takich sytuacjach zwykła mówić opisując zachowanie danej osoby: “Ni z gęby mowy, ni z d**py pier*du”. Być może dosadnie, ale to jedno zdanie stanowi kwintesencję sposobu obsługi, który miał miejsce w biurze pana notariusza.
Czytaj więcej
Czyli metoda kija bez marchewki
W trakcie urlopu zaszłyśmy z córką do księgarni. Była to jedna z sieciowych księgarni, znajdująca się w niewielkim lokalu, na kołobrzeskiej Starówce. Po wybraniu książkowych pozycji do zakupu udałyśmy się do kasy.
Znajdowały się przy niej dwie panie ekspedientki, które akurat rozmawiały o sprawach zawodowych. Obiły mi się o ucho m.in. słowa dotyczące oczekiwania na ocenę po wizycie tajemniczego klienta.
Czytaj więcej